गणपती बाप्पा मोरया!

गणेशचतुर्थीच्या शुभदिनी गणरायाला वंदन करुन धुळ खात पडलेली ही Blog ची गाडी पुन्हा सुरु करावी असा विचार आला आणि हा Blog लिहायला घेतला. गणेशोत्सवाला बाहेर असण्याची ही पहिली वेळ नसली तरी आज जरा जास्तच चुकल्याचुकल्यासारखं वाटतंय. आज शाळा-कॉलेजातल्या गणपतीच्या वेळच्या सगळ्या आठवणी एकदम दाटून आल्या. ती गणपतीची आरास करण्यासाठी केलेली धावपळ, आदल्या दिवशी गणपती घरी घेउन आल्यावर दारात आईनं धुतलेले पाय, चतुर्थीच्या दिवशी सकाळी लवकर उठून केलेली प्रतिष्ठापना, पूजा आणि आरतीपेक्षा नंतर मिळणा-या मोदकांकडे लागून राहिलेलं लक्ष, सर्व भावंडाबरोबर मिळून म्हटलेल्या आरत्या, रात्री मित्रांबरोबर गर्दीत गणपती पाहाण्यासाठी केलेली पायपीट, घराबाहेर पडताच जागोजागी कानावर पडणारी 'गणराज रंगी नाचतो' किंवा 'ओंकारस्वरुपा' सारखी गाणी, विसर्जनावेळचा 'गणपती बाप्पा मोरया'चा गजर, विसर्जनानंतर प्रसादाचे चुरमुरे आणि खोबरं वाटताना मध्येच एक घास तोंडात टाकण्याची मजा, अशा एक ना अनेक, कितीतरी आठवणी. आता हे सगळं परत अनुभवायला मिळेल का? कदाचित मिळणारही नाही. कारण आता ते वयही राहिलं नाही आणि तो गणेशोत्सवही. विसर्जनाच्या मिरवणुकीबाबत तर काही बोलायचीच गरज नाही. हे वाचा.

पण या वर्षी गणेशोत्सव साजरा करायची दुधाची तहान ताकावर का असेना भागवता आली. तोक्यो (जपानीत 'टोकियो'ला 'तोक्यो' म्हणतात) मराठी मंडळानं दरवर्षीप्रमाणे याही वर्षी गणेशोत्सवाचा कार्यक्रम आयोजित केला होता. गेल्या वर्षी इथं येउन एकच आठवडा झाला असल्यामुळे जाता आलं नव्हतं. या वर्षी मात्र गणेशोत्सव चुकवायचा नाही असं ठरवलं. कार्यक्रमही तसा खासच होता. यावर्षी खास पाहुणे म्हणून प्रशांत दामले आणि सुधीर गाडगीळ येणार होते. ठरल्याप्रमाणे शनिवारी दुपारी सर्वात प्रथम गणपतीची पूजा आणि सामुहिक अथर्वशीर्ष पठण आणि आरती झाल्यावर भारताच्या राजदूतांचं १०-१२ पानांचं (छोटंसं) भाषण होउन कार्यक्रमाला सुरुवात झाली. आमच्यामध्ये एक होउन आरत्या म्हणणारे प्रशांत दामले आणि सुधीर गाडगीळ यांच्याबरोबर आरती, अथर्वशीर्ष आणि 'गणपती बाप्पा मोरया' म्हणताना आपण टोकियोमध्ये आहोत याचा विसरच पडला.

नंतर प्रशांत दामले आणि सुधीर गाडगीळ यांचा 'रंग शब्द सुरांचे' हा कार्यक्रम सुरु झाला. सुधीर गाडगीळांनी प्रशांत दामलेंची अनौपचारीक मुलाखत घेतली आणि नंतर दोघांनी जमलेल्या मंडळींबरोबर दिलखुलास गप्पा मारल्या. मध्येमध्ये त्यांनी दूरदर्शनवरील मुलाखतीत दाखवतात तश्या प्रशांत दामलेंच्या नाटक आणि चित्रपटातल्या काही चित्रफिती दाखवल्या. सुरवातीला चित्रफितींसोबत आवाजच येईना. त्याबरोबर लगेच सुधीर गाडगीळांच्या "अहो आम्ही दूरदर्शनची माणसं. जिथं जाऊ तिथं 'व्यत्यय' हा येणारच" या वाक्यानं हॉलमध्ये एकच हशा पिकला. राजदूतांच्या (छोटयाश्या) भाषणावर टोमणा मारायलाही त्यांनी कमी केलं नाही. कार्यक्रमाची मजा इथे लिहीता येण्यासारखी नाही. त्याचा प्रत्यक्ष अनुभवच घ्यायला हवा. प्रशांत दामलेंबद्दल तर काही बोलायची गरजच नाही. त्या दोघांबरोबर गप्पा मारताना वेळ कसा गेला ते कळलंच नाही. शेवटी कार्यक्रम संपल्यावर खास भारतीय जेवणावर ताव मारल्यावर खरा गणेशोत्सव साजरा झाला.