Saturday, December 09, 2006

इयम् आकाशवाणी |

इयम् आकाशवाणी|संप्रति वार्ताः श्रूयंताम्| प्रवाचकः बलदेवानन्द सागरः| ...
लहानपणी आजोळी गेलं की आकाशवाणीवरच्या संस्कृत बातम्या हमखास कानावर पडायच्या. त्यात हे पहिलं वाक्य ठरलेलं असायचं. संस्कृत शिकायला नुकतीच सुरुवात झालेली असल्यामुळं पहिल्या वाक्याशिवाय काही कळायचं नाही. पुढेपुढे जसजसं शिकत गेलो, तसतसं थोडं थोडं कळायला लागलं. पण बारावीनंतर संस्कृतही सुटलं आणि रेडिओचा संपर्कही. आज का कुणास ठाऊक, अचानक हे वाक्य आठवलं. संस्कृत बातम्या ऐकाव्याश्या वाटल्या. लागलीच आकाशवाणीचं संकेतस्थळ उघडलं. तिथं बातम्या सापडल्या. आजकाल आकाशवाणी एकदम तत्पर झाली आहे. रोजच्यारोज सगळ्या भाषांमधल्या बातम्या अपडेट वगैरे करणे म्हणजे जरा जास्तच आहे नाही का? सरकारी यंत्रणांमध्ये एवढी तत्परता क्वचितच पाहायला मिळते.
आज कोणीतरी पंकजा घै नावाच्या बाई बातम्या देत होत्या. जरा अडखळत बोलत असल्यासारखं वाटत होतं. पूर्वीच्या निवेदकांसारखी त्यांची संस्कृतावर पकड आहे असं वाटत नव्हतं. पूर्वीच्या संस्कृत बातम्या ऐकताना ते निवेदक लहानपणापासून संस्कृताशिवाय आणखी कुठल्याही भाषेत बोलले नसावेत असं वाटायचं. पण तरीही आज खूप वर्षांनी पुन्हा एकदा संस्कृत बातम्या ऐकताना मजा आली. संस्कृताशी संबंध संपून बरीच वर्षं झाली. बातम्या ऐकूनही फारसं काही कळलं नाही. पण ऐकल्याचं एक वेगळंच समाधान मिळालं. कधीतरी मध्येच एखादी गोष्ट करण्याची लहर आली आणि ती पटकन करायला मिळाली की एक वेगळाच आनंद मिळतो, नाही?
 आज मनात सहज विचार आला. लहानपणी रेडिओवर आपली आवड कार्यक्रम लागायचा. त्यानंतर त्याची जागा टीव्हीनं घेतली. रंगोली, चित्रहार, छायागीत.. नंतर केबल वाहिन्यांचं जाळं आल्यावर चोवीस तास तास नको असलेल्या गाण्यांचा भडीमार सुरु झाला. आजकालच्या इंटरनेटच्या इंस्टट जमान्यात तेही मागे पडत चाललंय. आजकाल YouTube किंवा Raaga सारख्या संकेतस्थळांवर कुठलंही गाणं इंस्टंट ऐकता किंवा पाहता येतं. पण रविवारी दुपारी भरपेट जेवण आटोपून हॉलमध्ये पहुडल्यावर जरा डुलकी घ्यावी तोच अचानक कानावर पडणा-या छायागीतातल्या आवडीच्या गाण्याची सर त्याला थोडीच येणार आहे?